Bolęcin – nazwa wsi pochodzi od staropolskiej nazwy osobowej Bolęta. W 1364 roku Bolęcin jest wspomniany w zapisie dziesięcin nadanych kościołowi borkowickiemu, przez Piotra Borkowskiego herbu łabędź. W 1569 roku wieś znajduje się w posiadaniu Anny z Borkowskich Wolskiej. Z tego okresu pochodzi wzmianka o rodzinie kmieci Sykułów.  W 1693 roku Bolęcin zostaje sprzedany przez Szczawińskich Jakubowi Dzioboniemu. Od tej pory Bolęcin dzieli losy majątku w Borkowicach, którego kolejnymi właścicielami będą rodziny Małachowskich, Palterów, Czetwertyńskich i Dembińskich.

W 1782 roku ks. Osiński w ,,Opisaniu polskich żelaza fabryk” podaje, że pod Bolęcinem w Górze Krasny Staw pod lasem zwanym Modrzew dobywają rudę żelazną brunatno-szarawą, ukrytą w siódmym sążniu. W Bolęcinie była karczma, bo akta chrztu parafii Borkowice wymieniają karczmarzy: Pawła Plaskotę – 1799, Najdzika – 1807, Leona Siudka – 1818 i Karola Sikorę w 1834 roku.

W 1797roku domów  roku wieś składała się z 12 domów zamieszkałych przez 52 osoby. Gospodarzami byli: Dominik Siudek, Jędrzej Skorupa, Franciszek Bąk, Kacper Osiński, Wojciech Korbecki, Mateusz Polak, Rasała, paru Sykułów, Florian Bajor i Paweł Plaskota.

W 1844 roku w Bolęcinie było 11 domów dworskich i włościańskich. W 1880 roku było 16 domów i 148 mieszkańców oraz 210 mórg ziemi. W 1910 roku w Bolęcinie było 27 domów, zaś w 1972 – 23 domy. W okolicach wsi ma swoje źródła rzeczka, zwana przez ludność Lutnią. Płynie przez malowniczą okolicę: Borkowice, Gródek, Zdonków i wpada do rzeki Jabłonicy za Rykowem. Dawniej poruszała cztery młyny zbożowe. W 1864 roku zgodnie  z ukazem carskim ziemie na własność otrzymali: Sykuła Jan, Plaskota Kazimierz, Nawrocki Jan, Stocki Paweł, Jan Siudek, Plaskota Franciszek, Chmura Michał, Tomielewicz Antoni, Sikora Paweł, Polak Stanisław , Klusek  Jan, Wełpa Jan, Balcerak Łukasz, Banasik Franciszek, Dropczyk Andrzej, Skorupa Walenty, Sykuła Franciszek. Kilku mieszkańców trudniło się wydobyciem rudy żelaza. W 1931 roku ks. Wacław Kaszewski pisał, że ziemia w Bolecinie licha, do tego niszczą wszelkie uprawy dziki. Mieszkańcy w nocy pilnują pól a rano zmęczeni idą do pracy. Kobiety, tylko dwa razy do roku pieką chleb: na Wielkanoc i Boże Narodzenie. W 1932 roku rodzina Plaskotów ufundowała figurkę poświęconą przez ks. Jana Wiśniewskiego. Na jej postumencie widoczny jest napis: Na cześć Niepokalanej Maryi Panny

 

                                  Fundatorzy Piotr i Józefa ze Skorupów

                                  Plaskoty w r. 1932. Poświęcił X.J.W.K.S.P.B.

Wójtami Gminy Borkowice  byli mieszkańcy Bolęcina: Jan Nawrocki 1917 – 1918 oraz Franciszek Stocki 1926-1927. W czasie II wojny światowej w Bolęcinie ukrywali się Żydzi. W listopadzie w czasie obławy na ludność żydowską została zastrzelona 13 – letnia dziewczynka Marta Noga, uznana niedawno za ofiarę terroru hitlerowskiego.                    

                                                                                                   Opracował: Robert Fidos